vrijdag 24 augustus 2012

Een tipje van de sluier

Het was hier nogal stil de laatste tijd maar achter de schermen zat ik niet stil.
Eindelijk kan ik het goed nieuws met jullie delen, bij deze:
http://twitter.com/VitayaTelevisie/status/238601002784288770/photo/1/large
http://www.sultansushi.be/content/rok-en-rol

























Binnenkort meer nieuws!

ps: Dikke merci voor de leuke reacties op het gele kleedje!
 

donderdag 23 augustus 2012

In 't geel

Na in't blauw, nu in't geel. Het verhaal is zo goed als identiek.
Ik liep voorbij de kledingrekken in de tweedehands winkel toen ik dit exemplaar een paar seconden tussen de andere uittrok. Zoals zoveel vrouwen ga ik met mijn hand over alle kleren en laat ik mijn ogen over de stukken rollen. Als mijn ogen en hand een goede connectie maken (lees: stofje dat goed aanvoelt en er nog eens mooi uitziet ook) trek ik het kledingsstuk er even tussenuit. Alles wat er in het totaalbeeld dan ook nog eens goed uitziet, neem ik mee naar de pashokjes. Wat me bevalt in het pashokje neem ik mee naar huis.

Zo'n bezoek duurt bij mij nooit lang (in de ogen van de vriend duurt het een eeuwigheid, nu ja mannen hè?!). De tijd tussen het kledingsstuk uit het rek halen en er de winkel mee buiten stappen moet bij mij zo kort mogelijk zijn. Snel beslissen, 'ja' of 'nee', 'misschien' is geen optie! Ik kom ook nooit iets tegen dat me past. Thuis komen en achter 't stikmachien kruipen, zit er altijd in. Als ik dan toch eens iets koop waar het buikgevoel niet van goed zit, heb ik geen zin meer om er uren aan te werken.

Hoewel het er op de kapstok een erg 'verpleegster-van-in-de-jaren-stillekes-kleed' uitzag viel ik er toch voor. Leuk stofje, zo zomers, en die rij met knopjes hebben mijn hart gestolen. Dit moest en zou mijn nieuw zomerkleed worden.





























Zoals je wel kan zien aan de foto's werd het 'verpleegsterkleed' mijn zomerkleedje. Ik heb er serieus mee zitten sukkelen en er op zitten vloeken maar de voor en na maakt dat allemaal goed!


zondag 19 augustus 2012

Ondertussen

Net geen maand geleden postte ik een 'what I wore' (on a rainy day). Een maand later en zo'n 20 graden warmer prijs ik mezelf een gelukkige mens, eindelijk zomer! Heerlijk hoe je tot de late uurtjes in je meest zomers kleedje op terras kan blijven zitten en kunt genieten van een fris glas water vergezeld met ijsblokjes. Dit is pas echt zomer, je hoort mij dus niet klagen. Buiten de weerstransformatie en maand verandering gebeurde er nog enkele dingen ten Huize Karo.

Ik werd een jaartje ouder en kreeg felicitaties van Mme.
voor je begint te denken dat ik madame persoonlijk ken even dit: het is mijn zus die voor dit unieke boek zorgde. Ze ging braaf gaan aanschuiven in de fnac en vroeg uitdrukkelijk naar een verjaardagsboodschap. Fijn om dan het boek open te slaan en deze boodschap te lezen!


















Daarnaast genoot ik van wat vakantie.



































En schuimde ik enkele rommelmarkten af voor het plezier en de leuke sfeer.
Het fijne aan zo'n rommelmarkten is dat ik nooit weet wat ik ga tegenkomen en zeker niet weet met wat ik zal thuis komen. Je ziet altijd nieuwe dingen en krijgt ongetwijfeld een nostalgisch gevoel wanneer je oud speelgoed ziet waar jezelf uren mee hebt gespeeld. Vandaag was dat niet anders, hier en daar speelgoed dat bij mij een belletje deed rinkelen maar een item schoot absoluut de hoofdvogel, onze speeltent!


















Uren, dagen, weken hebben we in dat tentje verkast. Vanaf de eerste zonnestraal door de hemel brak was er één ding dat papa moest doen van ons, het speeltentje opzetten. We deden er alles in: eten, moeder en vadertje spelen, boekjes lezen,...We deden zelfs het verhaal van de drie biggetjes na waar het sterke huisje dat de wolf niet omver kon blazen uiteraard dat van ons was. Eén keer dat ons huisje opstond waren we uren zoet en dat moeten mijn ouders snel door hebben gehad want in zo'n 80 % van mijn zomerherinneringen komt dit huisje voor. Jammer genoeg braken er enkele stokken en scheurde enkele naden open. Nu is er een nieuwe die klaar staat wanneer er ooit kinderen komen want ik pas er alvast niet meer in.