Een vruchtbare stilte

Het is hier stil geweest, heel stil! Sommige vragen zich zelfs af of ik mij nog in de blogwereld bevind...Ik beloofde jullie zelfs wat maar daar is tot de dag van vandaag nog niets van in huis gekomen. Gelukkig dat het koude winterweer nog niet zijn intrede heeft gedaan in het land. "Shame on you!" hoor ik u denk, groot gelijk, ik zou mij moeten schamen maar ik heb zo een beetje mijn redenen. Afgelopen weken hield ik bij mij thuis twee keer een kleine verkoop van petit karo. Niets groots, lekker gezellig en knus op een winderige winterdag.

Met een klein hartje stond ik op en met trillende benen liet ik de eerste bezoeker binnen. De dag waar ik zo hard naartoe werkte vloog voorbij waarbij ik genoot van elk moment! Op vraag werd er twee weken later nog eens een verkoop geregeld zodat iedereen de kans kreeg om eens langs te komen.

Kwestie van jullie een idee te geven hier enkele sfeerbeelden.
Er was voor iedereen en alles wel wat. Hoewel ik toegeef dat het aanbod voor kinderen en vrouwen in groot verschil stond met dat voor de mannen :)

Om alle mogelijke prullaria of geld in kwijt te geraken.

Voor tijdens de koude winterdagen voorzag ik wat extra licht...

...en warmte...

...veel warmte!

Om een feest wat extra sfeer te geven.

Voor de kleintjes om te smossen...

...en te zeveren

Voor de vrouw, de dochter, het buurmeisje, de vriendin,...

De inpaktafel leverde goed werk en zorgde voor leuke 'petit karo' pakjes

Aan al degene die me die dag hielpen en die eens een kijkje kwamen nemen een welgemeende 'merci!'. Zonder jullie zou het nooit zo fijn zijn geweest!

En nu is het weer tijd om te bloggen. Hoewel ik de laatste tijd weinig tot niet reageerde ging er geen dag voorbij waar ik jullie mooie creaties zag en de 'oooh' en de 'aaah' vaak uit mijn mond luidde. Dames in blogland, knap werk geleverd de laatste tijd!

Petit KATO!

Gisterenmiddag om 12u46 werd ik tante Karo en mijn vriendje werd de trotse peter. Het zat er al even aan te komen, het pakketje dat ik maakte stond klaar aan de deur om direct te vertrekken richting ziekenhuis maar ze liet wat op haar wachten. Tot gisteren, ineens telefoon van de kersverse papa met het vrolijke nieuws: "Kato is geboren!"

Helemaal in het begin waren we er zeker van dat het een meisje was, we zeiden zelfs bij het gissen naar namen DE naam, Kato. Die slimme ouders waren ons te snel af en lieten ons twijfelen, zou het dan toch een jongetje zijn? Ze hebben ons liggen gehad, een meisje, een parel van een kind!

Vanaf dat ik wist dat er een kleintje in de familie zat aan te komen maakte ik dit. Ik koos ervoor om verder in het thema te gaan en bestelde toepasselijke stof. Het brainstormen kon beginnen, wat kan zo'n kleintje nu ook allemaal gebruiken? Uiteindelijk ging ik voor een heel pakket, zo ééntje waar alles goed bij elkaar past, dat zien we graag!

Ik stel u voor, Kato haar pakket

Het 'grote' kado werd het reisdeken van kallou in het kleinste maatje. Handig voor in de autostoel op koude winterdagen. Ik maakte het extra dik door er wattine tussen te steken. Nooit aan gedacht dat het dan extra moeilijk zou worden om er de 5,5 meter biais aan vast te maken.

Vervolgens vijf geflockte slabbetjes in thema om goed op te smozen.

Een tutdoekje en geflockt mini-bodyke.

Slofjes en een warm mutsje.

En als laatste een groot knuffelkussen.

In de late namiddag mochten we haar voor het eerst gaan bewonderen. Ik kan onmogelijk beschrijven hoe het voelt om zo'n pasgeboren prutske te zien liggen, een wonder, zo klein, zo fijn, zo ongelooflijk mooi! Ik word er helemaal stil van...
Welkom kleine Kato, welkom op onze planeet!

100% aaibaarheid

Er verschenen er al veel, heel veel. Knuffelzachte dekentjes om helemaal in weg te zakken. De super uitleg vind je bij haar. Laat die winter nu maar komen!

Het goed gevoel

Toen de zon nog hoog aan de hemel stond werd er mij gevraagd om een jasje te maken. Een kleine meid zou gaan verjaren en zou zo van haar oma een jasje kado krijgen. Ik geef toe, ik slikte even bij de vraag. Een jasje? Dat had ik nog nooit gemaakt. Met in het achterhoofd 'uit proberen kan men enkel leren' nam ik het werkje graag aan.

Ik koos voor het stofje hedgehog in aqua van Michael Miller, mooi passend bij de blauwe kijkers van het meisje. Het stofje werd verstevigd en extra gevoerd met een fleece stofje. Het patroontje komt uit de ottobre winter '06.

Na een hele hoop werk (en dat komt vooral omdat ik geen strijkbare versteviging gebruikte) was het klaar, fini, af! Je kent gevoel wel, zij beschreef het al eens. Iets maken waar je echt tevreden over bent, oprecht blij van word en zelfs een tikkeltje fier op bent. Dat tikkeltje is een serieuze tikkel.
Ik maakte begot een jasje! :)

Jammer genoeg is het jasje te groot. Verdomde ottobre-maten.
Hoewel ze het niet graag wil uitdoen zal ze er pas volgend jaar goed in passen.

De voor en na (zomer)

We mogen het eerlijk toegeven, een 'echte' zomer hebben we in België dit jaar niet gehad. Een mooie nazomer daarin tegen wel! Hoewel we in dit geval eerder moeten spreken van een mooie begin-herfst (of hoe zeg je dat?).

Jammer genoeg korten de dagen en is het aftellen naar de kerstperiode in sommige winkels al begonnen (zie de sinterklaaschocolade in de aldi, het kerstassortiment in ikea,...). Zo werd stilletjes ook nog eens naar dit lijstje gekeken. 10 in 2011.

Als we die twee gegevens dan combineren krijgen we de zin om een kleedje te maken. Mijn eerste ooit (op volwassen maat). Ik maakte het niet helemaal zelf en vertrok van een bestaand kleed, een echt 'soepkleed'. De grote maat 46 werd verwerkte naar mij maat. Het zit als gegoten, ik doe het graag aan, het koste me slechts 1 euro en het is ideaal voor het weer van de laatste dagen, heerlijk!

Omdat het steeds leuk is om te zien, presenteer ik u nog even de voor en na.
Geniet nog van het (voorlopig) stralend weer!

Het pompje pompt weer

Er zijn zo van die zaken waar ik echt een hekel aan heb: mensen die door het rood rijden, de buurman die zijn gevel begint op te schuren wanneer je je ramen bent aan het kuisen, natte voeten, opstaan met grijs vuil weer,...En zo gaat het lijstje nog even door. Het valt allemaal best wel te relativeren, even slikken en hetgeen wat gebeurd is, is al lang vergeten.

Nog zo één van die zaken is overbodige verpakking. Vaak zijn koekjes niet één maar drie keer ingepakt, is er een gigantische verpakking rond een belachelijk klein objectje en word er weinig gedacht aan refill. Hier ook weer, even slikken, een ander product kiezen en verder winkelen. Zo opgelost!

Op de lavabo staat een zeeppompje. Zo eentje dat je koopt en wanneer het leeg is wegsmijt. Een vaste zeepblok of een hervulbaar pompje gaan kopen en vullen met een grote bus handzeep was een goed alternatief geweest maar nog beter is een beetje recycleren.

Zo werd een leeg plastic zeeppompje en een glazen potje...

...gemixt tot nieuw zeeppompje. Potje kuisen, gaatje in het deksel boren,
pompje verplaasten en klaar is kees! Meer moet dat volgens mij niet zijn :)

Voorbereiding op de strenge winter

Het vriendje zegt dat het koud gaat worden, zeer koud. Waar hij het haalt weet ik niet, hij geeft er steeds een uitleg bij over oceaanstromen of zoiets, veel begrijp ik er eerlijk gezegd niet van. Of het waar gaat zijn weet ik al helemaal niet, net zoals het vriendje dat niet echt kan weten maar beter voorkomen dan genezen...

Ineens dook haar schitterend recyKleer initiatief op. Er lag al lang wat klaar en dat werd vorige week dan ook eindelijk eens afgewerkt. Mijn materiaal was een simpele, uitgelebberde trui.

Na een hele hoop knip en millimeter werk haalde ik er net mijn
nieuwe kap-sjaal en wanten uit voor de komende winter.

De overschot werd een klein hoopje waar nog een deel van werd bijgehouden. Je weet maar nooit, zo'n gebreid stukje kan volgens mij nog wel eens van pas komen. Zeker omdat ik al helemaal niet kan breien!

Ook maken? Een handleiding nodig? Ik nam foto's toen ik het maakte..
Geef een kik wanneer je ze nodig hebt.

Kijk eens wat er hier binnen waait!

Een vreemde bak...

Even een kijkje nemen, zit daar iets in? Iets wat ik hoop dat er in zit?

Joepie!!! Een doos vol retro-patroontjes!

Voor elk wat wils! Hierbij een greep uit het aanbod.
Zo hebben we de zwangere vrouw:

De werkende man:

De kinderen:

Parelwitte bruidjes:

De trendy retro vrouw:

De iets minder trendy vrouw:

En (zelfs) de hond!:

Daarnaast ook nog een stapel stofjes, linten, knopen,...
Hip hoi mijn dag is goed! Dank je wel mamy!